Nang pumasok siya sa gusali, ang una niyang pinansin ay ang luwag ng lugar, ang mataas-taas na kisame at ang mga dambuhalang haligi sa magkabilang panig ng daanan. May ilang sinag ng araw na nahuhulog mula sa mga makulay na bintana para sumagi sa mga bangko at tuluyang makihalo sa sahig. Medyo nilibang siya ng alikabok na lumulutang-lutang sa paligid at nagniningning sa ilalim ng ilaw. Humakbang siya para mapalapitan ang unang hilera ng bangko. Pinapanood niya ang isang maliit na bilog sa sahig gawa ng ilaw na kulay asul at luntian at gumagalaw na parang isang tamad na alon.

"Magpokus ka!" sabi niya sa sarili ko.

Ayaw niyang patagalin ang pagdalaw niya sa lugar na iyan, alam na alam niya kasi na hindi tinatanggap ang presensiya niya doon. Inisip niya ulit kung bakit dumating siya doon. Kailangan niya nang gumanti sa lait sa pamilya niya, higit sa lahat sa tatay niya. Kailangan niya nang kinuha ng bilis ang hinahanap niya -- isang aklat na naglalaman ng maraming mga madidilim na lihim -- bago may magsumbong sa kanya...